Bewaakte nationale schat van de oude Inca's

Sieraden van de oude Inca-stam

OUDE INCAS OORBELLEN , SOMMIGE TOT 6 INCH DOORSNEDE

De geschiedenis van het maken van sieraden is uitgebreid. Het maken van sieraden ontwikkelde zich 5000 jaar geleden in Amerika in Midden- en Zuid-Amerika. Goud was gemakkelijk verkrijgbaar voor de Azteken, Mixteken, Maya's en talloze Andesculturen. In dit artikel gaan we ons richten op een van de laatstgenoemden, de Inca's.

Voordat we verdergaan met de spannende geschiedenis van de meesterlijke gouden en zilveren sieraden die de Inca's maakten, wil ik u graag wat meer vertellen over hun geschiedenis.

Inca's vonden schelpen belangrijker dan goud, omdat ze werden gebruikt bij ceremonies om majestueuze klanken te maken en ze prachtig versierd waren met edelstenen.

De Inca's leefden in Zuid-Amerika, ongeveer 500 jaar geleden. Hun rijk ontwikkelde zich razendsnel. Het duurde echter maar ongeveer 100 jaar, tussen 1438 en 1533 na Christus. Het thuisland ligt in het huidige Peru.

Het Incarijk besloeg de westelijke rand van Zuid-Amerika, van Ecuador in het noorden tot Chili in het zuiden, een afstand van ongeveer 4.000 kilometer. Het klimaat is onvoorspelbaar in dit grote gebied. Het is niet ongewoon om alle vier de seizoenen op één dag te ervaren.

Er wordt geschat dat er ongeveer tien miljoen mensen binnen het Incarijk leefden. Ze behoorden tot verschillende bevolkingsgroepen die hun eigen lokale taal spraken. Quechua was echter de officiële taal voordat de Spanjaarden, de “conquistadores”, kwamen en hun taal en cultuur praktisch uitroeiden. Gelukkig wordt deze prachtige taal vandaag de dag nog steeds gesproken door tien miljoen inheemse Peruanen.

OUDE INCAS NEUS SIERADEN, MEESTE MEER DAN 15 CM BREED

De Inca's waren verfijnd in het ontwerpen van sieraden. De Mochica-cultuur is een fantastisch voorbeeld van hun creativiteit en expertise. Deze cultuur bracht goudwerk naar een hoger niveau, ze werkten met inlegwerk van turquoise, parelmoer, spondylusschelp en amethist. Daarnaast worden de neus- en oorversieringen, borstplaten, kleine containers en fluitjes beschouwd als meesterwerken en vertegenwoordigers van de oude Peruaanse cultuur.

De Inca's gebruikten goud, koper, zilver, platina en wisten ook dat het mengen van koper met tin, brons werd verkregen. De Inca's kenden het ijzer niet. De sieraden die ze maakten hadden alleen siervoorwerpen. Ze ontwierpen en creëerden gouden sieraden , vlamfiguren en maskers voor de mummies. Ze creëerden gebruiksvoorwerpen met metaal, maar ze gaven de voorkeur aan stenen.

Een van de methoden die gebruikt werd om goud, zilveren sieraden en kopermetaal te bewerken was om het metaal te hameren tot het dun werd en het dan te vormen zonder hitte te gebruiken. Een andere techniek werd bereikt door gesmolten metaal in mallen te gieten. De ovens werden aangestoken met hout, maar hout was schaars en zeer waardevol in het grootste deel van de Andesregio. Waar mogelijk werden de ovens gebouwd op de helling van een heuvel, waar een constante luchtstroom het vuur in stand hield en de hoge temperatuur bereikte die nodig was om metalen te smelten.

KWARTS KETTING, 6 INCH GROOTTE. EDELSTENEN KETTING TURQUOISE EN CITRIEN KETTING

De Pre-Inca's en de “Conquistadores”

Voorbeeld van een gouden oorkap met goud en platina.

Het is ontzettend moeilijk om deze twee metalen aan elkaar te binden, omdat platina extreem veel hitte nodig heeft.

Platina is ongetwijfeld een edelmetaal, vandaag de dag zeer waardevol en zeker zeer schaars. Het "nieuwe metaal" zou afkomstig zijn van meteorieten, de eerste meteoriet die op aarde neerstortte, gebeurde 2 miljard jaar geleden. Dit verbazingwekkende metaal is eeuwenlang door verschillende beschavingen gebruikt. Het is echter onzichtbaar gehouden voor anderen.

De oude Egyptenaren, de Pre-Inca beschavingen en de “Conquistadores” zijn enkele van de gezegenden die dit metaal op hun pad tegenkwamen.

De Pre-Inca's gebruikten verschillende metalen voor hun sieraden en gebruiksvoorwerpen. Van deze metalen speelde platina een belangrijke rol. Ze gebruikten platina en goud om hun neuzen te versieren met ringen. Ze gebruikten dit metaal ook om ceremoniële sieraden te maken, evenals gouden maskers met platina ogen die aan draden hangen.

De pre-Spaanse objecten gemaakt van platina met goud in het gebied "Tumaco-La Tolita" (nu noordelijk Ecuador, zuidelijk Colombia, 300 v.Chr.-500 n.Chr.) zijn prachtige en delicate meesterwerken waarvan het doel ongetwijfeld religieus en heilig was. Vanuit technologisch oogpunt is bekend dat precolumbiaanse goudsmeden goud konden smelten (eigenlijk een inheemse goud onzuivere smelt onder 1064 °C), maar niet het smeltpunt van platina bereikten (1769 °C). Ze werkten met lage temperaturen en produceerden wat we nu zien als goud-platina legeringen macroscopisch homogeen. Waarschijnlijk gebruikten ze het "sinteren" of, nauwkeuriger, de legering door vaste toestand diffusie, gecombineerd met mechanisch werk.

Verschillende auteurs hebben geprobeerd om op verschillende manieren een aantal van deze Hispanic legeringen te simuleren. Bergsoe [1] imiteerde de legeringen zonder structuren te rapporteren. Geobserveerde half afgewerkte onderdelen van Tumaco-La Tolita, wat een mogelijke gebruikte techniek suggereert, "een mengsel van kleine korrels platina met een beetje goudstof werd op een stuk houtskool geplaatst." Bij deze techniek smelt het goud en bedekt het de korrels platina en wordt een amorfe massa gevormd die de hamerslagen ondersteunt, vooral als het heet is, "... af en toe smeden en verwarmen. Het uiteindelijke resultaat is een homogeen mengsel".

1590 - Platina ontmoet de "Conquistadores". Helaas waardeerden ze dit metaal niet genoeg. Ze verwarden dit waardevolle metaal met een soort goedkoop zilver. Ze noemden het "Platina", wat klein zilver betekent. De Spanjaarden zagen de afzettingen als een belemmering voor hun goudwinning. Platina verdwijnt opnieuw uit de geschiedenis, maar niet voor lang.

Platina wordt nog steeds positief gebruikt, omdat er nieuwe toepassingen worden ontwikkeld. Platina is nog steeds gewild vanwege de zuiverheid, duurzaamheid en schoonheid.